تأثیر فعالیت بدنی بر شاخص توده بدن و برخی ویژگی‌های آمادگی جسمانی در زنان معتاد

مقدمه: اعتیاد به مواد یکی از مهمترین مشکلات و بیماری‌های قرن حاضراست و توجه به مسئله اعتیاد در جامعه از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر فعالیت بدنی بر شاخص توده بدن و برخی ویژگی آمادگی جسمانی در زنان معتاد بود. روش کار: در این مطالعه شبه تجربی 30 نفر از زنان معتاد از بین کمپ‌های ترک اعتیاد شهر تبریز به صورت تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شدند. آن‌ها بر اساس سن و قد در دو گروه فعالیت بدنی و گروه کنترل قرار گرفتند. برنامه ورزش هوازی به صورت 24 جلسه و هر هفته سه جلسه و هر جلسه 60 دقیقه انجام گرفت. قبل از شروع جلسات پیش‌آزمون و در پایان آخرین جلسه و پس‌آزمون که شامل اندازه‌گیری شاخص توده بدنی (وزن/قد 2)، ویژگی آمادگی جسمانی (حداکثر اکسیژن مصرفی (آزمون راکپورت)، قدرت عضلانی (دینامومتر)، استقامت عضلانی (دراز و نشست و بارفیکس اصلاح شده)، چابکی (دو 9×4) و انعطاف‌پذیری (آزمون خمش به جلو) اجرا شد. داده‌ها با نرم افزار اس پی اس اس نسخه 21 تحلیل شد. یافته‌ها: درگروه فعالیت بدنی شاخص توده بدنی با (026/0 = P) و ویژگی آمادگی جسمانی شامل حداکثر اکسیژن مصرفی (004/0 = P)، قدرت عضلانی (048/0 = P)، استقامت عضلانی (001/0 = P)، چابکی (019/0 = P) و انعطاف پذیری (006/0 = P) نسبت به گروه کنترل بهبود یافته است. نتیجه گیری: فعالیت بدنی آمادگی مرتبط با تندرستی زنان معتاد را بهبود بخشید. پیشنهاد می‌شود فعالیت بدنی در برنامه مرکز ترک اعتیاد قرار گیرد تا نتایج بهتری در رابطه با سلامت جسمانی معتادین به ثمر رسد.